فیزیوتراپی کمر بعد از جراحی می تواند بخش مهمی از روند بهبودی باشد. نوع خاصی از فیزیوتراپی که دریافت می کنید به نوع جراحی و میزان آسیب وارده به کمر بستگی دارد.
به طور کلی، فیزیوتراپی پس از جراحی کمر ممکن است شامل تمریناتی برای بهبود دامنه حرکتی، تقویت عضلات کمر و بهبود وضعیت بدن باشد. فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است از تکنیک های درمان دستی مانند ماساژ یا دستکاری برای کمک به تسکین درد و بهبود تحرک شما استفاده کند.
بسیار مهم است که با فیزیوتراپیست خود همکاری نزدیک داشته باشید و دستورالعمل های او را به دقت دنبال کنید تا مطمئن شوید که بیشترین سود را از درمان خود می برید. بسته به وسعت جراحی شما، ممکن است چندین هفته یا چند ماه فیزیوتراپی طول بکشد تا به طور کامل بهبود یابد.
فیزیوتراپی کمر بعد از جراحی به دلایل مختلفی مهم است. اول، می تواند به کاهش درد و التهاب در پشت کمک کند. جراحی می تواند برای بدن آسیب زا باشد و فیزیوتراپی می تواند به کاهش ناراحتی که اغلب با بهبودی به وجود می آید کمک کند.
دوم، فیزیوتراپی می تواند به بهبود تحرک و دامنه حرکتی کمر کمک کند. پس از جراحی، بافت اسکار ایجاد می شود که می تواند حرکت را محدود کند و باعث سفتی شود. فیزیوتراپی می تواند به شکستن بافت اسکار و بهبود انعطاف پذیری کمک کند.
سوم، فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات پشت کمک کند. جراحی می تواند عضلات را ضعیف کند و تمرینات تقویتی می تواند به بازسازی آنها کمک کند. این می تواند به جلوگیری از آسیب های بعدی و بهبود سلامت کلی کمر کمک کند.
در نهایت، فیزیوتراپی می تواند به بهبود وضعیت بدن و مکانیک بدن کمک کند. پس از جراحی، یادگیری نحوه حرکت و بلند کردن صحیح برای جلوگیری از آسیب بیشتر مهم است. فیزیوتراپی می تواند به شما یاد دهد که چگونه این کار را انجام دهید و به شما کمک کند تا عادت های خوبی ایجاد کنید که در طولانی مدت از کمر شما محافظت می کند.
به طور کلی، فیزیوتراپی بخش مهمی از روند بهبودی پس از جراحی کمر است. می تواند به کاهش درد، بهبود تحرک، تقویت عضلات و جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کند.
فیزیوتراپی کمر ممکن است پس از جراحی برای شرایط مختلفی که بر روی کمر تاثیر میگذارند توصیه شود. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
فتق دیسک: فتق دیسک زمانی رخ می دهد که بافت نرم داخل دیسک در قسمت پایین کمر بیرون زده و به عصب فشار می آورد. جراحی ممکن است برای برداشتن بافت آسیب دیده ضروری باشد و فیزیوتراپی می تواند به کاهش درد و بهبود تحرک در طول دوره بهبودی کمک کند.
تنگی کانال نخاعی: تنگی کانال نخاعی زمانی رخ می دهد که کانال نخاعی باریک می شود و به اعصاب کمر فشار می آورد. جراحی ممکن است برای گشاد کردن کانال ضروری باشد و فیزیوتراپی می تواند به بهبود تحرک و کاهش درد در حین بهبودی کمک کند.
اسپوندیلولیستزیز: اسپوندیلولیستزیس زمانی اتفاق میافتد که یکی از مهرههای قسمت تحتانی کمر روی مهره زیر آن به سمت جلو بلغزد. جراحی ممکن است برای تثبیت ستون فقرات ضروری باشد و فیزیوتراپی می تواند به بهبود تحرک و تقویت ماهیچه های کمر کمک کند.
بیماری دژنراتیو دیسک: بیماری دژنراتیو دیسک زمانی اتفاق میافتد که دیسکهای ناحیه کمر به مرور زمان از بین بروند. جراحی ممکن است برای برداشتن بافت آسیب دیده ضروری باشد و فیزیوتراپی می تواند به بهبود تحرک و تقویت ماهیچه های کمر کمک کند.
شکستگی مهره: شکستگی مهره کمر ممکن است برای تثبیت ستون فقرات نیاز به جراحی داشته باشد. فیزیوتراپی می تواند به بهبود تحرک و کاهش درد در دوران نقاهت کمک کند.
بیشتر بخوانید :