التهاب فاشیای کف پا یک بیماری شایع است که باعث درد در پاشنه و پایین پا می شود و زمانی رخ می دهد که فاسیای کف پا، نوار ضخیمی از بافت که استخوان پاشنه پا را به انگشتان پا متصل می کند، ملتهب یا تحریک شود. این وضعیت ممکن است به دلیل استفاده بیش از حد، آسیب یا عوامل دیگر رخ دهد.
علائم فاشیای کف پا عبارتند از درد در پاشنه یا قوس پا، به ویژه هنگام برداشتن اولین قدم ها در صبح یا بعد از نشستن طولانی مدت. درد ممکن است پس از فعالیت طولانی مدت یا ایستادن نیز بدتر شود.
درمان فاشیای کف پا معمولاً شامل استراحت، یخ، کشش و پوشیدن کفشهای حمایتی یا ارتز است. در برخی موارد، فیزیوتراپی یا تزریق کورتیکواستروئید ممکن است توصیه شود. جراحی معمولاً تنها به عنوان آخرین راه حل برای موارد شدیدی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند در نظر گرفته می شود.
شایع ترین علامت فاشیای کف پا، درد در پایین پا، نزدیک پاشنه پا است. درد معمولاً در صبح، زمانی که اولین قدم های خود را پس از بلند شدن از رختخواب برمیدارید، یا پس از نشستن یا ایستادن طولانی مدت، بدتر میشود. درد ممکن است پس از فعالیت طولانی مدت مانند دویدن یا راه رفتن نیز بدتر شود.
سایر علائم فاشیای کف پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
فاشیای کف پا معمولاً در اثر فشار مکرر روی فاسیای کف پا ایجاد می شود، نوار ضخیم بافتی که در امتداد کف پا از پاشنه تا انگشتان پا قرار دارد. این وضعیت می تواند باعث پارگی های کوچک در فاسیا شود که منجر به درد و التهاب می شود.
برخی از علل شایع فاشیای کف پا عبارتند از:
استفاده بیش از حد: فعالیت هایی که شامل ضربه های مکرر بر روی پاها می شود، مانند دویدن، پریدن، یا رقصیدن، می تواند فشار زیادی بر روی فاسیای کف پا وارد کرده و منجر به التهاب شود.
سفتی عضلات ساق پا: سفتی در عضلات ساق پا و پا می تواند فشار اضافی بر روی فاسیای کف پا وارد کند و منجر به درد و التهاب شود.
چاقی: اضافه وزن می تواند فشار بیشتری به پا وارد کند که می تواند منجر به التهاب کف پا شود.
کفش غیراستاندارد: کفش هایی که حمایت مناسبی ارائه نمی دهند ، نیز می توانند به التهاب کف پا کمک کنند.
مکانیک غیرطبیعی پا: صافی کف پا، قوس های بلند یا سایر ناهنجاری های کف پا می تواند فشار مضاعفی بر فاسیای کف پا وارد کرده و خطر ابتلا به فاسیای کف پا را افزایش دهد.
سن: فاشیای کف پا در میانسالان و بزرگسالان مسنتر شایعتر است.
درمان فاشیای کف پا معمولاً شامل ترکیبی از استراحت، کشش و سایر روشهای درمانی است. در اینجا چند درمان رایج برای فاشیای کف پا آورده شده است:
استراحت: اجتناب از فعالیتهایی که باعث تشدید بیماری میشوند میتواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. این ممکن است شامل اجتناب از فعالیتهای پرتحرک مانند دویدن یا پریدن باشد.
یخ: قرار دادن یخ در ناحیه آسیب دیده می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. سعی کنید هر بار ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، چند بار در روز، ناحیه مورد نظر را یخ بزنید.
کشش: کشش عضلات ساق پا و فاسیای کف پا می تواند به کاهش تنش و تسکین درد کمک کند.
کفشهای طبی : پوشیدن کفش هایی با پشتیبانی از قوس و بالشتک خوب میتواند به کاهش فشار روی فاسیای کف پا کمک کند.
فیزیوتراپی: یک فیزیوتراپیست می تواند تمرینات و کشش هایی را برای کمک به بهبود انعطاف پذیری و قدرت در پا و مچ پا ارائه دهد.
داروها: مسکنهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن میتوانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
تزریق کورتیکواستروئید: در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید را برای کمک به کاهش التهاب و درد توصیه کند.
جراحی معمولاً تنها به عنوان آخرین راه حل برای موارد شدیدی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند در نظر گرفته می شود.
برخی از درمان های رایج فیزیوتراپی برای فاشیای کف پا عبارتند از:
تمرینات کششی: یک فیزیوتراپیست می تواند کشش های خاصی را برای کمک به من ارائه دهد.
تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی می تواند به بهبود ثبات و عملکرد پا و مچ پا کمک کند.
درمان دستی: یک فیزیوتراپیست ممکن است از تکنیک های درمان دستی مانند ماساژ یا موبیلیزاسیون برای کمک به تسکین درد و بهبود عملکرد پا و مچ پا استفاده کند.
چسب زدن : چسب زدن می تواند به حمایت و کاهش فشار روی فاسیای کف پا کمک کند.
تجزیه و تحلیل راه رفتن: متخصص فیزیوتراپی می تواند راه رفتن شما (طرز راه رفتن) را برای شناسایی هر گونه ناهنجاری یا عدم تعادلی که ممکن است در فاشیای کف پا نقش داشته باشد، تجزیه و تحلیل کند. سپس آنها می توانند توصیه هایی برای کفش یا ارتز برای کمک به اصلاح این مشکلات ارائه دهند.